Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Jak działa biorezonans?

jak działa biorezonans

Choć jest metodą, która znana była już w XX w., to wciąż bywa mylona i błędnie interpretowana. Zazwyczaj mylnie kojarzona jest z diagnostyką i rezonansem magnetycznym. Tymczasem biorezonans nie jest sprawdzoną i uznaną metodą służącą wykrywaniu choroby, a stanowi formę niekonwencjonalnej terapii, która może pomóc zauważyć i zwalczyć wiele chorób. Sprawdźmy, jak działa biorezonans.

Charakterystyka

Biorezonans to forma terapii, która swoje początki ma już na początku XX w. Na wstępie należy zaznaczyć, że nie jest to metoda naukowa, a raczej związana jest ona z medycyną niekonwencjonalną. Jej powstaniu towarzyszyła myśl technologiczna związana ze sztuką akupresury. Forma terapii została opracowana przez Franza Morella oraz Ericha Rasche.

Jak działa biorezonans?

Biorezonans może być wykorzystywany na dwóch polach, zarówno diagnostycznym, jak i leczniczym. Głównym elementem biorezonansu jest wykorzystanie właściwości wibracji elektromagnetycznych. Twórcy tej metody opatentowali technikę MORA, której założenia stwierdzają, że każdy patogen charakteryzuje się swoją własną i samodzielną częstotliwością drgań. Otwiera to możliwość ich wykrycia w organizmie, a także zasygnalizowania obecności zmian chorobowych. Z kolei forma terapeutyczna polega na poddawaniu pasożytów i drobnoustrojów drganiom, wywoływanym właśnie przez impuls elektromagnetyczny. Taka czynność ma przyczyniać się do osłabienia ich struktury, a w efekcie końcowym ich rozpadu. Biorezonans polecany jest w takich przypadkach jak: borelioza, grzybica czy występowanie innych pasożytów w organizmie.

Przebieg badania

Biorezonans, którego celem jest identyfikacja choroby, to proces długotrwały. Zazwyczaj trwa ok. dwóch godzin. Przebieg jest dosyć spokojny, choć mogą występować odczucia nieprzyjemnie kojarzone, jak np. mrowienie kończyn czy uczucie drętwienia. Pacjent w pozycji siedzącej trzyma w rękach specjalistyczne pręciki, którymi przepływa prąd o różnym stopniu natężenia. Dzięki temu przepływa on także przez ciało pacjenta.

Przebieg terapii

Podczas terapii, podobnie jak w przypadku badania, ciało pacjenta zostaje poddane przepływowi prądu. Jego funkcja jest prosta. Ma za zadanie poddawać w drgania niekorzystne patogeny, które w wyniku tego procesu zostają uszkodzone.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Gdzie kupić ubrania medyczne?

ubrania medyczne

Odzież medyczna jest niezbędna dla wszystkich pracowników służby zdrowia. Bez względu czy jest to lekarz z przychodni rejonowej, neurochirurg, pielęgniarka, salowa, czy ratownik medyczny, każdy z pracowników tego sektora musi być wyposażony w specjalistyczne ubrania medyczne.

Czym kierować się, wybierając ubrania medyczne?

Na specjalistyczną odzież medyczną składa się kitel lekarski, spodnie lub spódnica, fartuch, czepek oraz obuwie medyczne. W zależności od rodzaju specjalizacji, oddziału oraz zakresu wykonywanej pracy, zestaw odzieży może się od siebie różnić, krojem, kolorystyką, oraz elementami. Ratownicy medyczni potrzebują ubrań odblaskowych, widocznych, wykonanych z mocnych tkanin, zabezpieczających przed pracą w trudnych warunkach, natomiast pracownicy szpitala muszą mieć przede wszystkim odzież łatwą w utrzymaniu czystości, lekką, przewiewną, z naturalnych tkanin. Istnieje wielu producentów odzieży medycznej, którzy oferują szereg ciekawych fasonów, wzorów oraz tkanin, które poza swoją podstawową funkcją sprawią również, że lekarz będzie czuł się komfortowo i modnie, a jako że lekarz też człowiek, to dbanie o wygląd zewnętrzny również dotyczy służby zdrowia.

Zakup ubrań medycznych

Aby kupić dobre, sprawdzone i trwałe ubrania medyczne, sklep musi być wyspecjalizowany w tego typu asortymencie. Tylko doświadczeni sprzedawcy, współpracujący bezpośrednio z najlepszymi producentami odzieży medycznej zapewnią produkty komfortowe i bezpieczne. Lekarz musi posiadać kilka kompletów odzieży roboczej, dlatego korzystniej jest zamawiać ją zbiorowo u sprawdzonego sprzedawcy. Nie w każdym sklepie z odzieżą roboczą lekarze znajdą dla siebie odpowiednie ubrania, lepiej poszukać specjalistycznego sklepu, zajmującego się tylko i wyłącznie ubraniami medycznymi. Możemy wtedy liczyć na większy wybór wzorów czy kolorów, a także na fachową wiedzę w tej dziedzinie.

Wygodne, komfortowe i trwałe ubrania medyczne są bardzo ważne w pracy lekarza, zapewniają wygodę, odpowiednią wentylację, a także zachowanie czystości, co jest niezbędne w pracy lekarza.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Co trenować po zawale?

trening po zawale

Umiarkowana ilość wysiłku fizycznego ma bardzo pozytywny wpływ na sprawność oraz wydolność fizyczną osób po przebytym zawale serca. Wskazane jest podejmowanie przynajmniej 30-minutowej aktywności, 4-6 razy w tygodniu. Istotne znaczenie ma jednak rodzaj ćwiczeń. Nie są zalecane treningi siłowe, które wymagają wysiłku w stosunkowo krótkim czasie oraz na bezdechu. Rozwiązaniem optymalnym oraz ograniczającym ryzyko dalszego rozwoju choroby serca są ćwiczenia aerobowe.

Trening aerobowy

Co trenować po zawale? Ćwiczenia tlenowe i wytrzymałościowe są podstawą rehabilitacji kardiologicznej. W tej formie wysiłku do ruchu angażowane jest całe ciało. Sama aktywność trwa stosunkowo długo, ale odbywa się przy niewielkim poziomie obciążenia. Ćwiczenia fizyczne nie są jednak dla pacjentów po zawale formą treningu wyczynowego, ponieważ większość z nich nawet nie uprawiała wcześniej żadnego sportu. Serce należy  więc systematycznie i ostrożnie przyzwyczajać do wysiłku fizycznego, a tętno podczas treningu nie powinno przekraczać 120 uderzeń na minutę.

Przebieg ćwiczeń

Jednostajny i pozbawiony gwałtownych zrywów wysiłek fizyczny mogą zapewnić różne dyscypliny. Wyróżnić należy przede wszystkim szybki marsz, jazdę na rowerze, pływanie, umiarkowany jogging oraz podstawową gimnastykę. Nie bez znaczenia pozostaje regularność podejmowanych ćwiczeń. Spodziewane rezultaty odnotować można już po upływie 4-6 tygodni. Do wzrostu wydolności organizmu dochodzi mniej więcej po 6-9 miesiącach regularnych ćwiczeń.

Korzyści z rehabilitacji pozawałowej

Pacjent podejmujący się rehabilitacji pozawałowej może oczekiwać znacznego wzrostu tolerancji dla wysiłku fizycznego. Następuje wyrównanie poziomu cholesterolu, redukcja wagi oraz możliwość utrzymania jej na stałym poziomie, co pozytywnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy i ogranicza ryzyko dalszego rozwoju choroby serca. Dochodzi również do zwolnienia wysiłkowej i spoczynkowej czynności serca, a tym samym zwiększenia odporności na sytuacje stresowe. Zwiększa się ukrwienie, spada zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Poprawie ulega również rozwój krążenia obocznego.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Jak utrzymać ciążę z PCOS?

jak utrzymać ciążę

Zajść w ciążę chorując na PCOS może być bardzo trudno. Nie jest to jednak niemożliwe, o czym przekonało się tysiące kobiet. Oczywiście jeśli Tobie się to udało, to trzeba świętować i cieszyć się każdym dniem. Ale z drugiej strony rozumiemy obawy – utrzymać ciążę z PCOS to wyzwanie. Głównie ze względu na wysokie ryzyko poronienia – i to jeszcze w pierwszym trymestrze. Nie można się jednak załamywać – urodzenie zdrowego dziecka chorując na PCOS to rzecz jak najbardziej do spełnienia. Trzeba tylko odpowiednich działań mających ułatwić ten proces.

Jeszcze przed ciążą…

Jeśli masz problemy z zajściem w ciążę, to znak, że Twoje ciało potrzebuje pomocy. To, że obecnie nie jest w stanie tego zrobić, wynika z jakiegoś powodu – organizm daje Ci sygnał, że jego środowisko nie jest dobrym miejscem do rozwinięcia zapłodnionej komórki jajowej. Słowem – Twoje ciało nie jest dostatecznie zdrowe. Co w takim razie możesz zrobić, żeby to zmienić? Pierwsze co się nasuwa, to pomoc medyczna. Można dokonać sztucznego zapłodnienia, ale szansę na utrzymanie ciąży są niewielkie (chorując na PCOS oczywiście). Medykamenty mogą się okazać nieskuteczne, a w skrajnych przypadkach – niebezpieczne. Co więc pozostaje?

Dieta. Zrzucenie zbędnych kilogramów potrafi zdziałać cuda. Tak naprawdę to wszystko, co związane ze zdrowym odżywianiem i ćwiczeniami zwiększa szanse zajścia w ciążę. Wszystko przez estrogen, którego komórki tłuszczowe produkują zdecydowanie za dużo, a razem z PCOS ich nadmiar jest właściwie podwójny. Istnieje pełno poradników na temat zdrowego odżywiania i dbania o sylwetkę chorując na zespół policystycznych jajników. Można też zapytać swojego lekarza o poradę na ten temat.

PCOS a ciąża

Zajście w ciążę to jedno. W jej trakcie potrzeba odpowiednich działań, które pomogą płodowi się prawidłowo rozwijać. Pierwszym z nich jest dbanie o właściwy poziom progesteronu. PCOS charakteryzuje się tym, że jest on niski, a niestety to właśnie jego niski poziom powoduje poronienia. Aby był prawidłowy należy regularnie spożywać witaminę C, E i B6, a także L-arganinę w postaci suplementów. Oprócz tego trzeba spożywać więcej ilości cynku (który jest lepiej przyswajalny razem z witaminą C) i selenu. PCOS to również spadek wrażliwości na insulinę – dlatego koniecznie pilnuj, żeby wyregulować jej poziom. W codziennej diecie postaraj się ograniczyć spożywanie tłuszczów nasyconych, przerzucając się na nienasycone – czyli tłuszcze roślinne.

Oprócz progesteronu ważny jest też odpowiedni poziom estrogenów. W tym wypadku musi być on niski. Niestety PCOS często się objawia jego dużą ilością, co skutkuje rozchwianiem organizmu. Żeby go zmniejszyć, należy się odżywiać tłuszczami niezwierzęcymi. Całkowita rezygnacja z jedzenia mięsa może się jednak okazać niebezpieczna, więc trzeba zachować w tym umiar. Można w zamian zrezygnować z picia kawy, alkoholu (to raczej rzecz oczywista) i ograniczyć spożywanie produktów nabiałowych. Spożywaj też więcej roślin krzyżowych, jak kalafior, brokuły lub jarmuż. Tak samo cytrusy pomagają zmniejszyć poziom estrogenów.

Dla prawidłowego rozwoju płodu ważny jest również kwas foliowy, czyli witamina B9. Najlepiej jest się nią suplementować jeszcze przed zajściem w ciążę – głównie dlatego, że zwiększa płodność. Kobiety z jej niedoborem częściej trafiają się poronienia, stąd jej istotność. Każde źródło kwasów foliowych – czy to w formie tabletek, czy w formie naturalnej (rośliny strączkowe, cytrusy, otręby pszenne, chleb razowy) – jest jak najbardziej wskazane i pomoże Twojemu dziecku.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Historia kardiochirurgii w Polsce

Dziedzina medycyny skupiająca się na operacyjnym leczeniu serca oraz naczyń krwionośnych nazywana jest kardiochirurgią. Kardiochirurgia to jedna ze specjalności chirurgii (status ten uzyskała w 2000 roku). Pozostałe specjalności chirurgii to: chirurgia klatki piersiowej, naczyniowa, układu nerwowego, urologia, szczękowo-twarzowa, urazowa, ortopedyczna i onkologiczna. Kardiochirurgia zajmuje się leczeniem osób w każdym wieku, nawet w życiu płodowym!

Pierwsze ścieżki kardiochirurgiczne przecierał wiedeński lekarz Teodor Billroth. Naukowiec niejednokrotnie podkreślał, że praca z organem serca jest wyjątkowo trudna, ponieważ sprzeciwia się temu całe środowisko lekarskie. Uważali, że jest to coś niemoralnego, co ingeruje w ludzką duszę. Dlatego badań nad sercem podejmowali się tylko najwybitniejsi specjaliści odporni na krytykę społeczeństwa.

Trudno powiedzieć, jakie daty możemy przyjąć za początki kardiochirurgii w naszym państwie. W Polsce za pionierów tej dziedziny medycyny uważa się doktora Witolda Horodyńskiego oraz doktora Wacława Maliszewskiego. Oboje żyli w XIX wieku i ratowali ludzi z ranami kłutymi serca. Są oni również autorami pierwszej rozprawy naukowej poświęconej ranom serca (została wydana w 1899 roku). Tradycje kardiochirurgiczne wywodzą się z chirurgii klatki piersiowej. W grudniu 1898 roku doktor Witold Horodyński w Szpitalu św. Ducha w Warszawie przeprowadził chirurgiczne opatrzenie rany kłutej serca. Niestety, pacjent zmarł 22 dni po wykonaniu zabiegu. Dopiero chory operowany w 1903 roku przez doktora Jana Borzymowskiego przeżył i został całkowicie wyleczony. Pierwsza w Polsce korekcja wrodzonej wady serca odbyła się w 1948 roku w Szpitalu Wolskim. Przeprowadził ją doktor Leon Szoege-Manteuffel, który u swojej osiemnastoletniej pacjentki dokonał podwiązania przewodu tętniczego. Manteuffel w tym samym roku wykonał z sukcesem zespolenie systemowo-płucne.

Pierwsza operacja w Polsce na otwartym sercu miała miejsce 1958 roku we Wrocławiu. Przeprowadził ją doktor Wiktor Boss. Leczenie polegało na zamknięciu ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca w hipotermii. Rok później w warszawskiej klinice wprowadzono zabieg krążenia pozaustrojowego. Bezpośredni wpływ na rozwój kardiochirurgii miała chirurgia wad serca ? na początku u dzieci i młodzieży. Dopiero z czasem zdobytą wiedzę zaczęto wykorzystywać w leczeniu osób dorosłych. W następnych latach zapoczątkowano przeprowadzanie operacji serca przy zachowaniu jego czynności. Było to motorem napędowym do stworzenia sztucznych zastawek, metod protekcji mięśnia, czy rozwoju krążenia pozaustrojowego.

Zapewne wśród społeczeństwa najbardziej znanym kardiochirurgiem jest Zbigniew Religa. Jako pierwszy w Polsce przeprowadził udany przeszczep serca. Miało to miejsce 5 listopada 1985 roku. Trzydzieści lat temu była to naprawdę niespotykana rzecz, która zadziwiła środowisko lekarskie. Wszystkich chętnych do zapoznania się z historią wybitnego profesora zachęcam do obejrzenia filmu ?Bogowie?.

Obecnie, w Polsce przeprowadzanych jest około 25 000 operacji serca rocznie. Dodatkowo, nie zawsze są one przeprowadzane w sposób inwazyjny, to znaczy poprzez rozcięcie klatki piersiowej. Zabiegów mało inwazyjnych wykonuje się około 4 000 w roku. Aktualnie w Polsce działa 37 oddziałów kardiochirurgicznych. Są to naprawdę imponujące liczby.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Kiedy iść do neurologa?

To, że wizyty w gabinetach lekarskich nie należą do najprzyjemniejszych czynności jakich się podejmujemy, jest rzeczą oczywistą. Sam fakt wizyty wiąże się bowiem najczęściej z tym, iż coś nam dolega i nie czujemy się za dobrze. Wiele osób nie lubi też tak zwanych wizyt kontrolnych, bowiem zawsze towarzyszy im strach, że dowiedzą się na temat swojego stanu zdrowia czegoś, o czym wolałyby nie usłyszeć. Nie jest to jednak dobre podejście, bo wiele chorób można leczyć, niezależnie od tego, jak groźna jest ich nazwa. Postawienie diagnozy zaś nie jest równoznaczne z wyrokiem.

Specyficznym rodzajem lekarza jest neurolog. Jest to lekarz, do którego szczególnie boimy się pójść ze względu na to, czego możemy się dowiedzieć o swoim stanie zdrowia. Neruolog bowiem zajmuje się dziedziną medycyny jaką jest neurologia związana z chorobami układu nerwowego, a dokładniej rzecz biorąc z ich diagnozowaniem i rzecz jasna, leczeniem. Prawda jest jednakże taka, iż jeśli cokolwiek nas niepokoi, powinniśmy poddać się badaniom i rozwiać wątpliwości.

Choć neurologia wielu osobom kojarzy się z zajmowaniem się bardzo poważnymi chorobami jak choćby padaczka czy stwardnienie rozsiane, do neurologa udajemy się także wówczas gdy przykładowo mamy problemy ze snem czy też męczą nas częste bóle głowy. Choć zawsze towarzyszy strach, trzeba być pozytywnej myśli, bowiem powody naszych dolegliwości mogą być całkiem niegroźne i łatwe do zlikwidowania.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Jak dbać o skórę na nogach?

Skóra wymaga z naszej strony specjalnej opieki, tylko wtedy mimo upływu czasu będzie wyglądać pięknie i względnie młodo. Żadnej z kobiet nie trzeba przypominać o pielęgnacji skóry twarzy – w tym przypadku stosowanie kremów weszło nam w nawyk już dawno. Często jednak skupiamy się na skórze twarzy i szyi tak bardzo, że zapominamy o reszcie naszego ciała, któremu przecież też należy się odpowiednia pielęgnacja. Tak jest na przykład z nogami – nie zawsze mamy czas o nie dbać ukrywając je na co dzień pod mocno dopasowanymi spodniami, za to oczekując, że latem będą wyglądały nieskazitelnie. Co zrobić aby rzeczywiście tak było?

Skóra na nogach bardzo szybko może ulegać przesuszeniu, zwłaszcza wtedy, kiedy nosimy bardzo dopasowane spodnie. Pierwszym punktem pielęgnacji powinno więc być codzienne jej nawilżanie. W drogeriach możesz znaleźć naprawdę sporo kremów przeznaczonych do nawilżania tej partii ciała.

Nogi mogą być bardzo problematyczną częścią ciała. To właśnie na udach, w górnej części nóg pojawia się tak zwana pomarańczowa skórka, której kobiety wyjątkowo nie lubią. Nic w tym dziwnego, trzeba przyznać, że cellulit wygląda wyjątkowo nieapetycznie. Jeżeli więc zmagasz się z tym problemem, wybierz w drogerii kosmetyki, które przeznaczone są specjalnie do walki z tak zwaną pomarańczową skórką.

Pamiętajmy również o tym, że to właśnie nogi są częścią ciała, którą często depilujemy. Bez względu na to, jaki sposób depilacji wybierzesz – maszynkę go golenia, ciepły wosk czy depilator – możesz spowodować podrażnienia skóry. Pamiętaj więc o tym, że nawilżenie skóry jest obowiązkowym punktem po przeprowadzonej depilacji.

Wprawdzie odpowiednie nawilżenie to podstawowy punkt pielęgnacji skóry, lecz warto pamiętać jeszcze przynajmniej o dwóch rzeczach, które sprawią, że krem będzie mógł lepiej się wchłonąć. Kiedy będziesz miała nieco więcej czasu podczas kąpieli pozwól sobie na masaż nóg – wykonuj delikatne uciskowe ruchy szorstką powierzchnią gąbki. Masaż taki z pewnością poprawi ukrwienie skóry i sprawi, że krem będzie wchłaniał się zdecydowanie lepiej. Od czasu do czasu, a jeśli możesz sobie na to pozwolić to najlepiej raz w tygodniu powinnaś zrobić peeling nóg. Możesz wybrać peeling gotowy, dostępny w drogeriach lub zrobić go sama wykorzystując do tego na przykład cukier, grubo zmieloną kawę, oliwki, kawałki owoców. Po co stosować peeling? Pomoże on w pozbyciu się martwego naskórka, ponadto zdecydowanie wygładzi skórę nóg.

Co zrobić w przypadku gdy skóra nóg jest w naprawdę nieciekawej kondycji? Pomocna może okazać się wizyta u kosmetyczki, która dobierze odpowiedni zabieg pozwalający nawilżyć skórę nóg. Dobrym rozwiązaniem jest też wykupienie pakietu w SPA – po kilku zabiegach Twoje nogi z pewnością będą prezentowały się wspaniale.

Do tej pory pisaliśmy tylko o zabiegach, które mają sprawić, że nogi będą wyglądały zdecydowanie lepiej. Nie można jednak pominąć kwestii odżywiania. Co więc jeść, by pomogło to skórze? Warto nawilżać nogi również od wewnątrz, Do swojego jadłospisu włącz więc koniecznie ryby oraz dużą ilość owoców.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Lekarski fach

Jednym z najbardziej prestiżowych kierunków studiów jest medycyna. Od dawien dawna zawód lekarza cieszył się wszechobecnym szacunkiem i zaufaniem. Dzisiaj jest to niewątpliwe jeden z najbardziej pożądanych zawodów, zapewniających pewny etat. Jednocześnie medycyna jest również jednym z najtrudniejszych kierunków, wymagających od studentów pełnego zaangażowania, a od lekarzy ogromnej wiedzy, odporności na stres i poczucia taktu w kontakcie z pacjentem. Pełna dyskrecja, profesjonalizm i życzliwość ludzka to cechy, które każdy praktykujący lekarz powinien posiadać. Medycyna często bywa nie tylko zawodem, ale i pasją, mówi się, że wybierają ją ludzie z powołaniem. Mimo wielkiego prestiżu kolejne kroki na szczeblach awansu są w medycynie okupione wieloma wyrzeczeniami i ciężką pracą. Zdobycie konkretnej specjalizacji nie jest łatwe, co spowodowane jest sporą konkurencją. Praca w szpitalu, dyżury nocne, izba przyjęć to droga, którą każdy stażysta musi przejść. To praca dla wytrwałych, silnych psychicznie ludzi, która wymaga wiele wysiłku, ale daje też ogrom satysfakcji.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Blisko medycyny

Zdrowie człowieka wymaga wielu zabiegów, gdyż rzadko się zdarza by geny łaskawie obdarowały nas dobrym zdrowiem przez długie lata. Medycyna zna takie przypadki, lecz na zasadzie wyjątku, gdy do lekarza zgłasza się pacjent osiemdziesięcioletni, który nigdy nie chorowała aż do teraz. Zazwyczaj nie mamy tyle szczęścia, a choroby wpisane są w nasze życie codzienne. I choć medycyna wciąż wynajduje nowe medykamenty, to i tak wobec wielu przypadków pozostaje bezradna. Utrzymanie zdrowia i dobrej kondycji wymaga nie lada zabiegów i pracy. Na całokształt składa się zdrowa dieta, która jest oparta na świeżych produktach i na umiarze, gdyż współczesny człowiek systematycznie się przejada i wcale nie dba o racjonalne odżywianie. Następną bardzo ważną rzeczą jest ruch, który daje sprawność i pomaga utrzymać dobrą kondycję do późnej starości. Medycyna również wielokrotnie powtarza, że najważniejsza jest profilaktyka. Zapobieganie chorobom, to połowa sukcesu, a więc regularne badania, reagowanie na niepokojące zmiany w organizmie, oraz dokładna obserwacja swojego zdrowia na co dzień.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Dlaczego niszczymy sobie zdrowie?

Dlaczego ludzie tak często nie dbają o swoje zdrowie? Tak wiele jest osób, które uzależnione są od różnych substancji. Mowa tu o narkotykach, które są wyjątkowo wyniszczające, ale także o bardziej pospolitych używkach takich jak alkohol i papierosy. O ile uzależnienie od ciężkich narkotyków jest generalnie rzadkie w społeczeństwie, o tyle alkohol, a także nikotyna są bardzo popularne. A przecież powszechnie wiadomo, że alkohol ma wyniszczający wpływ na nasze zdrowie. Niektóre badania pokazują, że jest on wręcz gorszy niż niektóre narkotyki takie jak amfetamina. Jednakże istnieje pewne społeczne przyzwolenie na picie alkoholu. Ludzie niszczą więc sobie regularnie zdrowie z pełną świadomością. Równie szkodliwe, a może nawet bardziej, jest palenie papierosów. Wiele mówi się o tym jak szkodliwe jest palenie tytoniu, jednak ludzie nic sobie z tego nie robią. Jest to pewne, że regularne palenie papierosów zwiększa znacząco prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworu płuc. Jest to równoznaczne z bolesną i przede wszystkim z przedwczesną śmiercią. Mimo to wiele osób ryzykuje i pali papierosy w dużych ilościach.